Królik baranek (mini lop) – charakterystyka i wzorzec rasy

Charakter i osobowość

W przypadku tej rasy nazwa doskonale oddaje charakter – opiekunowie zazwyczaj mówią, że ich pupil faktycznie jest łagodny jak baranek. Pomimo nieco „ciapowatego” usposobienia, szczęśliwe baranki są rozbrykane i chętne do zabawy. Choć urocze i uwielbiające rozrabiać, baranki najczęściej same decydują o tym, czy mają ochotę na zabawę – jeżeli królik uzna, że koniec tego dobrego i czas odpocząć, żadna siła nie przekona ich do współpracy. To szczególnie ważne, jeżeli królik trafi do domu, w którym są dzieci – to doskonała okazja, żeby w praktyce nauczyć maluchy empatii i respektowania granic innych istot.

Choć baranki są znane z przyjaznego charakteru, warto jednak pamiętać, że nadal jest to królik – a te są z natury nieufne i płochliwe. By zachęcić królika do nawiązania relacji, należy zachowywać się spokojnie i dać mu przestrzeń, by poczuł się bezpiecznie.

Baranek mini lop, jak każdy królik, nie lubi zmian, hałasu i trzymania na rękach – najlepiej czuje się na podłodze. Swoje bardziej towarzyskie oblicze pokaże wtedy, kiedy nie będzie czuł się bezpiecznie.

Dla kogo ta rasa królika będzie odpowiednia

Królik baranek to rasa dobra dla początkujących miłośników uszatych. Nie wymaga skomplikowanych rytuałów pielęgnacyjnych, jest przyjazna i może być doskonałym towarzyszem. Wystarczy odrobina chęci, by poznać potrzeby królika, by cieszyć się wspólnym życiem nawet 12 lat.

Królik baranek dla dziecka

Królik baranek to często marzenie dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Niestety nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy królik może wieść szczęśliwe życie z dzieckiem. Na pewno ryzykownym pomysłem jest kupowanie króliczka wyłącznie ze względu na prośbę dziecka. Odpowiedzialność za pupila zawsze ostatecznie spada na rodzica, choćby miał on tylko nadzorować opiekę wykonywaną przez dziecko (w przypadku starszych dzieci). Dlatego to osoba dorosła powinna odpowiedzieć sobie na pytanie, czy ona też chciałaby zaprosić do rodziny króliczego domownika.

Królik baranek to jedna z większych ras miniaturowych, jednak mimo wszystko jest to zwierzę delikatne i łatwo mu zrobić krzywdę. Dlatego interakcje dziecka (zwłaszcza młodszego) i królika powinny być zawsze nadzorowane przez osobę dorosłą. Dorastanie z królikiem uczy dziecka delikatności, empatii i szacunku dla istot żywych, ale rolą dorosłego jest stworzenie przestrzeni, w której nauka nie będzie przebiegać kosztem pupila.

Królik baranek i inne zwierzęta

W roli domowego zwierzaka najczęściej występują psy i koty – i ich wspólne życie z królikiem pod jednym dachem może wiązać się z największymi wyzwaniami.

Jeżeli w Twoim domu jest już kot lub pies, o powodzeniu misji „królik” będzie decydował charakter Twojego zwierzaka i jego rasa. Generalnie, większe będą szanse na zgodne życie psa z wyciszonym instynktem łowieckim i królika lub zrównoważonego kota i królika. Rasy psa, które mają wyciszony instynkt łowiecki to przede wszystkim psy do towarzystwa: mopsy, buldogi francuskie, czy Shih-tzu.

Jest jednak możliwe szczęśliwe wspólne życie królika i psa w typie aportera (labrador, golden retriever), choć będzie to wymagało więcej pracy opiekuna, czasu i nadzoru nad kontaktami.

Dużo większe szanse na pogodzenie różnych charakterów i potrzeb będą w przypadku zwierząt młodszych – wychowywanie w tym samym czasie młodego króliczka i szczeniaka/kociaka może być wyzwaniem, ale ułatwia nawiązywanie międzygatunkowych relacji.

W przypadku innych zwierząt – chomika, kawii domowej, czy ptaków – nie ma większych zastrzeżeń do budowania zróżnicowanego gatunkowo stada. Pamiętać należy jednak, że karmienie chomika karmą królika, czy królika karmą kawii to nie jest najlepszy pomysł. Choć te trzy gatunki lubią sianko, ich potrzeby żywieniowe znacznie się różnią.

Zdrowie królika baranka

Króliki baranki są delikatne, dotyczy to jednak wszystkich ras. Poza chorobami uszu, które są charakterystyczne dla kłapouchych baranków, rasa to nie zapada na choroby specyficzne dla rasy.

Większość problemów zdrowotnych królika wynika z nieprawidłowej diety i braku ruchu. Dla prawidłowego ścierania się zębów potrzebna jest duża ilość siana i ziół w diecie. Świadomy opiekun nie będzie także karmił królika ludzkim, przetworzonym jedzeniem – może ono spowodować poważne choroby żołądka czy jelit.

Częstym, choć stosunkowo niegroźnym problemem są podrażnienia oczu, czy zapalenia spojówek, wynikające z drobnych urazów mechanicznych, np. otarcia oka źdźbłem siana. Tego typu choroby są zwykle łatwe do wyleczenia z pomocą weterynarza.

Niestety, króliki często zapadają na nowotwory narządów rodnych, na które są narażone króliki po piątym roku życia. Dlatego weterynarze polecają w ramach profilaktyki kastrację, która zmniejsza ryzyko choroby. W przypadku królików zabieg ma ten przełożenie nie tylko na kontrolę wielkości domowego stadka, ale też dłuższe życie.

Groźnymi chorobami, na które warto zaszczepić królika, są: myksomatozę, krwotoczną wirusową chorobę królików i RHD2. Wszystkie te choroby są śmiertelnie niebezpieczne.

Zadbany królik żyje ok. 12 lat.

Żywienie – najlepsza karma dla królika baranka

Podstawą diety królika baranka jest sianko, które powinno stanowić 80% pożywienia. Sianko pozwala ścierać zęby i dba o właściwą perystaltykę jelit. Ważna jest jakość siana – powinno być ono świeże, pachnące i codziennie wymieniane. Stare sianko, które zostało zabrudzone lub zmoczone, nie nadaje się do spożycia i nie będzie zbyt zdrowym wyborem.

Uzupełnieniem diety będą zioła i nasiona, które są dla królika źródłem wielu cennych składników odżywczych. Jeżeli nie czujesz się pewnie w komponowaniu przekąski, która najlepiej będzie odpowiadać potrzebom, polecamy gotowe mieszanki ziół dla królika.

Ostatnim, choć niezbędnym elementem będzie odpowiednia karma przeznaczona dla królików. Karma powinna mieć formę ekstrudatu, który w każdej granulce dostarcza tę samą, zbilansowaną porcję mikro i makroelementów.